- кетеген
- сын. көнеҮйреншікті жеріне қашып кете беретін қашаған.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
кетеген — (Гур., Маңғ.; Жезқ., Ж.арқа) қолға тұрмайтын, қашаған. Оның бір к е т е г е н түйесі бар еді, соны іздейді де жүреді (Гур., Маңғ.). К е т е г е н болса, құрысын, Егінді жерде баға алман, Кетіп қалса суылдап, Жаяу оған бара алман (С. Сейф., Шығ.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі